Kanak-kanak
mempunyai sifat semulajadi ingin meneroka. Mereka juga mempunyai sifat ingin
tahu yang kuat. Pelbagai persoalan muncul di fikiran mereka yang memerlukan
jawapan. Oleh itu mereka cenderung untuk bertanya, suka meneroka dan mencuba
sesuatu yang baru untuk mengetahuai serta mengenali perkara atau fenomena di
sekeliling mereka.
Oleh
sebab itu, ramai pakar pendidikan kanak-kanak seperti Chard (1998), Katz (2008)
serta Bustam Kamri dan Putri Zabariah (2006) berpendapat bahawa Pendekatan Projek
boleh dijadikan sebagai satu medium untuk memberikan pengajaran dan
pembelajaran yang bermakna kepada kanak-kanak. Ini kerana Pendekatan Projek
atau Project Approach merupakan satu
pendekatan yang membolehkan kanak-kanak untuk meneroka serta melakukan
penyiasatan secara langsung.
Melalui
pelaksanaan Pendekatan Projek, kanak-kanak berkesempatan melakukan penyiasatan
dengan penglibatan aktif yang secara keseluruhannya akan memberikan pengalaman
sebenar (real world experience)
kepada kanak-kanak itu sendiri. Pengalaman ini penting bagi kanak-kanak
mengenali alam di sekeliling mereka yang penuh dengan pelbagai fenomena dan
kejadian yang memerlukan jawapan.
Menurut
Katz (2007), memberi kanak-kanak peluang melaksanakan projek bertujuan untuk
melibatkan kanak-kanak dalam pembelajaran yang aktif. Ini sangat diberi
penekanan oleh Katz (2007) dengan menyatakan Pendekatan Projek adalah “intellectually engaged, intellectually
challenged and involved in sustained investigations” (dalam Lim Keat Heng & Awang Salleh, 2012).
No comments:
Post a Comment